Fisterra
17 juni 2016 - Fisterra, Spanje
16/6
San Roque
Nu zitten we in een herberg ongeveer 5 km na Cee. Het weer is aan de beterende hand. We hebben even wat regen gehad. Het waren mooie paden. Ik dacht elke keer als we op een hoogte kwamen dat we de oceaan zouden zien. En op een gegeven moment was dat ook zo. We zagen ook Fisterra liggen en de kaap. Het is een rotsachtige kust. Het deed me erg denken aan de kust ten noorden en ten zuiden van Agadir in Marokko.
In Cee even koffie gedronken. Je kreeg er een schaaltje churros bij en een paar heerlijke tapas. En dat alles voor zo weinig geld.
Na Cee gingen we een heel steil mooi smal pad vol met keien op. Op een gegeven moment hadden we een prachtig uitzicht op Cee en de baai waar het aanligt.
Even dachten we er over om door te lopen naar Fisterra. Maar het was mooi geweest voor vandaag, 22 km. Morgen is er een nieuwe dag.
17/6
Fisterra
De nieuwe dag begon somber, donkere wolken, maar droog. Het was een korte wandeling, iets van 10 km, maar voor een groot gedeelte langs de weg, tot ongeveer 1 km voor Fisterra. Toen konden we over het strand lopen, het was afnemend tij, dus niet te veel rul zand. Het was leuk om zo Fisterra binnen te komen. We vonden nog een paar Jacobsschelpen aan de vloedlijn.
We hebben een kamer in een albergue waar Jan al meerdere malen geweest is. Het was zo leuk te zien hoe de mensen van het hotel Jan herkenden en blij waren hem te zien.
Ik ondekte dat ik mijn rugzakje kwijt ben. Ik heb hem denk ik in de herberg laten liggen vanmorgen. Jammer want het was een handig ding, op te vouwen tot 10 cm in het vierkant.
We hebben een bord chipirones a la plancha gegeten, kleine calamares.
En toen zijn we op weg gegaan naar de Faro van Finisterra, het echte 0.00 punt van de camino. De weg er heen is heel mooi, met prachtige vergezichten op Fisterra en op de Atlantische Oceaan. We zijn op een rots gaan zitten aan het eind, waar je alleen de oceaan ziet. We hebben er heel lang gezeten. Het was heel emotioneel. Allebei met onze eigen herinneringen en nu toch samen. En we hebben er een glas wijn opgedronken. En de emoties blijven komen.
San Roque
Nu zitten we in een herberg ongeveer 5 km na Cee. Het weer is aan de beterende hand. We hebben even wat regen gehad. Het waren mooie paden. Ik dacht elke keer als we op een hoogte kwamen dat we de oceaan zouden zien. En op een gegeven moment was dat ook zo. We zagen ook Fisterra liggen en de kaap. Het is een rotsachtige kust. Het deed me erg denken aan de kust ten noorden en ten zuiden van Agadir in Marokko.
In Cee even koffie gedronken. Je kreeg er een schaaltje churros bij en een paar heerlijke tapas. En dat alles voor zo weinig geld.
Na Cee gingen we een heel steil mooi smal pad vol met keien op. Op een gegeven moment hadden we een prachtig uitzicht op Cee en de baai waar het aanligt.
Even dachten we er over om door te lopen naar Fisterra. Maar het was mooi geweest voor vandaag, 22 km. Morgen is er een nieuwe dag.
17/6
Fisterra
De nieuwe dag begon somber, donkere wolken, maar droog. Het was een korte wandeling, iets van 10 km, maar voor een groot gedeelte langs de weg, tot ongeveer 1 km voor Fisterra. Toen konden we over het strand lopen, het was afnemend tij, dus niet te veel rul zand. Het was leuk om zo Fisterra binnen te komen. We vonden nog een paar Jacobsschelpen aan de vloedlijn.
We hebben een kamer in een albergue waar Jan al meerdere malen geweest is. Het was zo leuk te zien hoe de mensen van het hotel Jan herkenden en blij waren hem te zien.
Ik ondekte dat ik mijn rugzakje kwijt ben. Ik heb hem denk ik in de herberg laten liggen vanmorgen. Jammer want het was een handig ding, op te vouwen tot 10 cm in het vierkant.
We hebben een bord chipirones a la plancha gegeten, kleine calamares.
En toen zijn we op weg gegaan naar de Faro van Finisterra, het echte 0.00 punt van de camino. De weg er heen is heel mooi, met prachtige vergezichten op Fisterra en op de Atlantische Oceaan. We zijn op een rots gaan zitten aan het eind, waar je alleen de oceaan ziet. We hebben er heel lang gezeten. Het was heel emotioneel. Allebei met onze eigen herinneringen en nu toch samen. En we hebben er een glas wijn opgedronken. En de emoties blijven komen.
Wat een tochten nog die laatste.
Ik zie bij jullie waar passie en commitment bergen verzetten.
Heb heel veel bewondering voor jullie moed en uithouding-en doorzettingsvermogen!!!
een goed tijd bij de kinderen en kleinkinderen.
Wat een leuke afsluiting.
Heel veel liefs van ons beiden,
Mas
Fisterra. Ik heb de steeds aan jullie gedacht gisteren. De rots, de oceaan, 0.00. Hebben jullie ook hagedissen gezien? Nu gesterkt op naar Muxia.
Lieve groet, ILse
Je omschrijft prachtig al turend over de oceaan hoe jullie beide overmand worden door dierbare herinneringen wat geweest is. De stilte als getuige van dit moment van samen zijn. Wellicht met pijn in het hart is dit (denk ik) nog wel een cadeautje.
Geniet de komende dagen van het familiegebeuren. In wens jullie een mooie thuiskomst in het geliefde Waalre.
Met lieve groeten, Marcella.
Wat heerlijk dat jullie tocht samen volbracht is, ondanks de toch flinke inspanningen.
Ik heb met heel veel plezier de boeiende verhalen gelezen en de prachtige foto's bekeken.
Fijn dat ik dat alles op deze manier heb mee kunnen beleven.
Nog fijne dagen bij de familie toegewenst en daarna een behouden thuiskomst in Waalre.
Lieve groet, Annie
Wat een geweldige, emotionele belevenissen maken jullie samen, vooral samen, mee op het einde van een prachtige tocht. Een mooie apotheose. Werden jullie gedachten begeleid door muziek?
Wij wensen jullie een goede terug reis. Leuk jullie dan weer te zien.
Wij vertrekken morgen voor drie weken naar de Marche in Italie. Wij hebben er veel zin in. Lekker ongeplanned zwerven door het mooie land met prachtige stadjes.
Groeten, ook van Rikje,
Peter.
Guus en Joyce.
Zo, dit was een heel avontuur , fijn dat jullie alles samen hebben kunnen delen tot het mooie einde, ja dat is heel emotioneel!
Ik heb genoten van jullie reis, dank je wel.
Groetjes en een hele goede thuisreis.
Lia